- Stan epidemiczny- zmiany organizacyjne
- Wsparcie i pomoc psychoterapeutyczna dla pracowników służby zdrowia
- Epidemia Koronawirusa- komunikat dla pacjentów Jedynki.
Człowiek wybitnie zdolny różni się od innych . Już w dzieciństwie wyprzedza rówieśników pod względem rozwoju psychomotorycznego. Typowa jest dla niego postawa intelektualnej ciekawości. Ma duże możliwości zapamiętywania i przetwarzania informacji. Interesuje się wieloma sprawami. Dziecko zdolne ma bogatą wiedzę z różnych dziedzin. Często nudzi się w szkole . Nie lubi rutyny i podporządkowania się ogólnym regułom. Zadaje trudne pytania dorosłym. Ma silną wolę, przeciwstawia się poleceniom. Dostrzega błędy w rozumowaniu dorosłych. Ma problemy ze znalezieniem autorytetów. Dziecko wybitne, może być odbierane jako niegrzeczne, narzucające własną wolę, opryskliwe, dominujące, pewne siebie. Ten indywidualizm, związany z umiejętnością i wolą tworzenia własnych konstruktów teoretycznych i sytuacji społecznych, powoduje, że otoczenie ma trudności z zaakceptowaniem ucznia. Osoby uzdolnione są niezależne, preferują pracę indywidualną, polegają na samym sobie., cechuje ich nonkonformizm, niekonwencjonalność. Indywidualizm wiąże się z oryginalnością, sprzyja aktywności twórczej. W krańcowych przypadkach prowadzi do wyobcowania i trudności w kontaktach międzyludzkich. Ludzie szczególnie zdolni stanowią około 3% naszej populacji. W Polsce istnieje stowarzyszenie osób szczególnie uzdolnionych MENSA Pracownia wykonuje specjalistyczną ocenę poziomu uzdolnień intelektualnych, zarówno u dzieci i młodzieży jak i u osób dorosłych. Można tu też uzyskać poradę, jak postępować z wybitnie zdolnym dzieckiem i w jaki sposób pomóc mu w rozwijaniu jego zdolności. |
![]() ZAPRASZAMY |